بودن قول نیست، وظیفست

انقدر بعضی ها حضور پر رنگی در زندگیت دارند که فکر میکنی اگر نباشند هیچوقت نمیشود. اما میفهمی که وقتی نیستند زندگی به طرز احمقانه ای جریان دارد.

فکر میکنم دلم میخواهد دوباره بنویسم. دلم برای متن های گاه گاهم تنگ شده است. فکر میکنم از کسی که بودم فاصله گرفته ام. فکر میکنم رفتارم کمی عوض شده. من خود جدیدم را دوست دارم.

گفته بود «قول میدم نرم»، دوستم امروز گفت: بودن قول نیست،‌وظیفست.